مقدمه و هدف : نارسایی قلبی بیماری مزمنی است که به رفتارهای خودمراقبتی ویژه ای تا پایان عمر نیاز دارد. این بیماران برای مواجهه با مشکلات بیماری، نیاز به رفتارهای خودمراقبتی دارند، لذا مطالعه حاضر با هدف یافتن وضعیت رفتارهای خودمراقبتی و عوامل مرتبط با آن، طراحی و اجرا شد.
مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی- همبستگی ، بر روی 150 بیمار مبتلا به نارسایی قلبی بستری در بخش های داخلی قلب بیمارستان توحید سنندج که به صورت مبتنی بر هدف انتخاب شدند، انجام شد . ابزار جمع آوری داده ها شامل2 پرسشنامه بود :1- پرسشنامه جمعیت شناسی و اطلاعات مربوط به بیماری 2- مقیاس اروپایی رفتارهای خودمراقبتی بیماران نارسایی قلب ، که از طریق مصاحبه با بیماران تکمیل گردیدند. سپس داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها : میزان رعایت رفتارهای خودمراقبتی از سوی بیماران اکثرا متوسط(میانگین نمره 54/39) بود و با سطح تحصیلات و محل زندگی و آموزش در مورد بیماری ارتباط معنادار داشت(05/0> P).ولی رابطه آن با سن ،جنس،شغل ،وضعیت تاهل،کلاس بیماری ، مصرف سیگار و مواد مخدر و الکل از نظر آماری معنا دار نبود(05/0< P).
نتیجه گیری : با توجه به نتایج مطالعه حاضر، میزان رعایت رفتارهای خودمراقبتی در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی در سطح مطلوبی نبوده است ،بنابراین ضرورت آموزش و تقویت آن به خصوص در این بیماران که در این مقوله ضعیف تر هستند، احساس می شود.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |