مقدمه و هدف : پرستاران یکی از گسترده ترین طیف های شغلی در جامعه پزشکی هستند که با توجه به مراقبت 24 ساعته ،  ساعات زیادی را با بیماران می گذراند واین زمینه ساز تعاملات بیشتر این دو باهم است . کیفیت این تعاملات و ارتباطات می تواند روی روند درمان بسیار تاثیر گذار باشد . یکی از آیتم های ارتباط مطلوب و سالم، داشتن صداقت و قدرت عذرخواهی است. پژوهش حاضر به منظور تعیین میزان صداقت و ابراز عذرخواهی پرستاران صورت گرفته است .

مواد و روش ها : این پژوهش قسمتی از یک مطالعه توصیفی – مقطعی می باشد که در تابستان سال 1390 در شهر سنندج انجام شد . با استفاده از یک پرسشنامه محقق ساخته از 295 بیمار بستری در بخش های داخلی و جراحی مراکز آموزشی درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی کردستان در سطح شهر سنندج ، که بطور کاملا تصادفی انتخاب شده بوذند، اطلاعات جمع آوری شد. 7 سوال این پرسشنامه مربوط به اطلاعات  دموگرافیک و 7 سوال نیز مربوط به سنجش میزان صداقت پرستاران در برخورد با بیماران و 1 سوال نیز مربوط به ابراز عذرخواهی بود . برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار16  spss استفاده گردید .

یافته ها : یافته های این پژوهش نشان داد که بیماران فقط در72/35 درصد موارد ، رفتارهای حاکی از صداقت را همیشه در برخورد با پرستاران دیده اند و در 58/21 درصد موارد هیچوقت رفتاری حاکی از صداقت در پرستاران ندیده اند . تنها 9/33 درصد بیان نموده اند که "همیشه " پرستاران در مقابل اشتباه خود از بیمار عذرخواهی نموده اند و 9/17 درصد بیان نموده اند که هیچوقت شاهد عذرخواهی پرستاران نبوده اند . در هر دو مورد صداقت و ابراز عذرخواهی ، پرستاران را در سطحی متوسط ارزیابی نموده اند .

نتیجه گیری : از نظر بیماران ویژگی " صداقت "و" ابراز عذرخواهی در صورت بروز اشتباه " در پرستاران در حد متوسط بوده است . برای جلب رضایت بیشتر مددجویان لازم است روی این نکات بیشتر تامل شود. داشتن صداقت در حرفه پرستاری و آشکارسازی اطلاعات و ابراز عذرخواهی نه تنها برای استحکام و افزایش ارتباط بین پرستار و بیمار بلکه برای ارتقاء سطح اعتماد بیمار و جامعه به تیم درمان ضروری است .