دوره 2، شماره 4 - ( بهار 1396 )                   جلد 2 شماره 4 صفحات 23-13 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه ، hatami.vahid92@gmail.com
2- دانشگاه علوم پزشکی ایران
چکیده:   (2960 مشاهده)
چکیده
مقدمه و هدف: اختلالات عضلانی و اسکلتی مرتبط با حمل بیمار یکی از شایع‏ترین بیماری‏های شغلی در کارکنان پرستاری محسوب می‏شود. این مطالعه با هدف تعیین درک کارکنان پرستاری نسبت به عوامل خطر اختلالات عضلانی و اسکلتی مرتبط با حمل بیمار در مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه در سال 1396 انجام گرفت.
مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، 270 نفر از کارکنان پرستاری در سال 1396 مورد بررسی قرار گرفتند. روش نمونه‌گیری در این پژوهش طبقه‌ای با تخصیص متناسب بوده و برای بررسی درک پرستاران از عوامل خطری که زمینه را برای ایجاد اختلالات عضلانی اسکلتی ایجاد می‌کنند از پرسشنامه 17 سؤالی که بر اساس مقاله بررسی اختلالات عضلانی اسکلتی وابسته به کار در میان پرستاران نیجریه تنظیم شده بود، استفاده شد. پس از واردکردن داده‌ها در نرم‌افزار   SPSS نسخه 21، از آزمون‌های آماری توصیفی و استنباطی نظیر آزمون‌های کای اسکوئر، تی مستقل، آنالیز واریانس و ضریب همبستگی پیرسون برای رسیدن به اهداف و پاسخ به سؤالات پژوهش استفاده شد.
یافته‌ها: متوسط ساعت کاری در طول یک هفته 17/13±14/54 ساعت بود. 53/7 درصد از کارکنان پرستاری در ارتباط با مشکل ناشی از کار، خوددرمانی داشتند. دردناک‌ترین عضو درگیر در بین کارکنان پرستاری قسمت تحتانی کمر (42/8 درصد) و گردن (20/4 درصد) بود. درک اکثریت (85/6 درصد) از کارکنان پرستاری نسبت به عوامل خطر اختلالات عضلانی و اسکلتی مرتبط با حمل بیمار در سطح حداقل بود. سابقه کار  (0/031P=)، وضعیت کاری در 12 ماه گذشته (0/040P=) و جایگاه کاری (0/005P=) با درک ارتباط معنی‌دار آماری داشته است.
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که با توجه به اختلالات عضلانی و اسکلتی مرتبط با حمل بیمار در کارکنان پرستاری، برای کاهش و پیشگیری از آن و افزایش درک کارکنان پرستاری، آموزش و بهبود وضعیت موجود نیاز می‌باشد.
متن کامل [PDF 409 kb]   (834 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى
دریافت: 1396/10/29 | ویرایش نهایی: 1398/4/9 | پذیرش: 1397/3/7 | انتشار: 1397/3/7 | انتشار الکترونیک: 1397/3/7

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.