زمینه و هدف: در دوران پاندمی کرونا، به دلیل کمبود پرستار و افزایش روز افزون بیماران کرونایی و حجم مراقبت‌های پرستاری، بار کاری پرستاران افزایش یافته است. سلامت روان پرستاران می‌تواند از عوامل تعیین‌کننده بازده کاری و کیفیت عملکرد پرستاران باشد؛ لذا این تحقیق با هدف تعیین ارتباط بار کار ذهنی و سلامت روان پرستاران مراقبت‌کننده از بیماران مبتلا به کووید -۱۹ انجام شد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی از نوع همبستگی، ۱۱۰ نفر پرستاران شاغل در مراکز آموزشی و درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی همدان در سال ۱۳۹۹ شرکت داشتند که به‌صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. داده‌ها به‌وسیله‌ی پرسش‌نامه دموگرافیک، پرسش‌نامه‌ی بار کاری ذهنی (NASA –Task load indexes) و پرسش‌نامه‌ی سلامت عمومی(General Health Questionire) به‌صورت خودگزارشی جمع‌آوری شد. داده‌ها با استفاده نرم‌افزار SPSS۱۶ با استفاده از آزمون‌های آماری توصیفی و استنباطی. تحلیل گردید. سطح معنی‌داری کمتر از ۰/۰۵ در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: میانگین نمره کلی بار کاری پرستاران ۱۲/۱ ±۶۵/۳ که بیشترین نمره مربوط به فشار فیزیکی و کمترین نمره مربوط به کارایی به ترتیب برابر ۲۰/۳ ±۷۴/۹ و ۲۳/۹ ±۲۷/۶ بود. میانگین نمره سلامت روانی پرستاران۱۰/۳ ±۲۹/۸ بود که بیشترین میانگین نمره مربوط به علائم جسمانی ۳/۱ ±۱۲/۸ و کمترین مربوط به افسردگی ۳/۶±۴/۹ بود. ضریب همبستگی پیرسون نشان داد بین بار کاری و سلامت روانی همبستگی مثبت (۰/۲۱۷ r= ، ۰/۰۰۱ P=) بار کاری و علایم جسمانی همبستگی مثبت (۰/۳۲۷ r= و ۰/۰۱۳ P =) و بین فشار فیزیکی و علائم جسمانی همبستگی مثبت (۰/۲۰۳ r= و ۰/۰۰۱ P =) و معنی‌داری وجود دارد.
نتیجه‌گیری: بــر اســاس یافته‌های حاصـل از پژوهــش، در دوران کرونا، میزان بار کاری ذهنی افزایش داشته و بین بارکاری و سلامت روان ارتباط معکوسی وجود داشت، یعنی با افزایش بار کاری سلامت روان کاهش می‌یابد؛ لذا پیشنهاد می‌شود مدیران با اندیشیدن تمهیداتی به کنترل میزان بار کاری و بهبود وضعیت سلامت روان پرستاران کمک کنند.
