دوره 6، شماره 2 - ( پاییز 1399 )
جلد 6 شماره 2 صفحات 21-11 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Ghadampor E, ghasemzade F, Zolfaghare S, Padervand H. Effectiveness of positive thinking group education on tolerance of distress and social adjustment of mothers of children with mental retardation. SJNMP 2020; 6 (2) :11-21
URL: http://sjnmp.muk.ac.ir/article-1-327-fa.html
URL: http://sjnmp.muk.ac.ir/article-1-327-fa.html
قدم پور عزت اله، قاسم زاده فاطمه، ذوالفقاری شادی، پادروند حافظ. اثربخشی آموزش مثبت اندیشی به شیوه گروهی بر تحمل پریشانی و سازگاری اجتماعی مادران دارای فرزندان کم توان ذهنی. فصلنامه پرستاری، مامایی و پیراپزشکی. 1399; 6 (2) :11-21
عزت اله قدم پور1 
، فاطمه قاسم زاده2 ، شادی ذوالفقاری3 ، حافظ پادروند* 4
، فاطمه قاسم زاده2 ، شادی ذوالفقاری3 ، حافظ پادروند* 4
1- گروه روانشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه لرستان
2- گروه روانشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی
3- دانشگاه علامه طباطبایی، تهران
4- دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه لرستان ،hafezpadervand@gmail.com
2- گروه روانشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی
3- دانشگاه علامه طباطبایی، تهران
4- دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه لرستان ،
چکیده: (3396 مشاهده)
زمینه و هدف: خانواده های دارای فرزند معلول به علت ضعف در آستانه تحمل و نارسایی در سازگاری به خدمات آموزشی، مشاور های و حمایت های روانی و مالی نیاز دارند. هدف از این پژوهش اثربخشی آموزش مثبت اندیشی به شیوه گروهی بر تحمل پریشانی و سازگاری اجتماعی مادران دارای فرزندان کم توان ذهنی آموزش پذیر شهر خرم آباد بود.
مواد و روش ها: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی مادران دارای کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر مراجعه‌کننده به مدارس استثنایی شهرستان خرم‌آباد در سال تحصیلی 98-1397 بود. از بین مدارس استثنایی تعداد 30 مادر دارای فرزند کم توان ذهنی به روش نمونه¬گیری در دسترس انتخاب و در ادامه تمامی آنان به روش نمونه¬گیری تصادفی ساده در قالب دو گروه آزمایش (15 نفر) و گواه (15 نفر) در پژوهش گمارش شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه تحمل پریشانی سیمونز و گاهر، مقیاس سازگاری اجتماعی کالیفرنیا آموزش مثبت اندیشی بود. گروه آزمایش در قالب 10 جلسه 75 دقیقه ای تحت آموزش مثبت اندیشی قرار گرفت. داده های پژوهش با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که در پس آزمون بین دو گروه تفاوت معناداری وجود دارد و این امر حاکی از اثر بخش بودن درمان مثبت اندیشی در افزایش تحمل پریشانی و سازگاری اجتماعی گروه آزمایش بوده است (05/0p<).
نتیجه گیری: آموزش مثبت اندیشی یکی از روش های مؤثر در افزایش تحمل پریشانی و سازگاری اجتماعی مادران دارای فرزندان کم توان ذهنی است.
مواد و روش ها: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی مادران دارای کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر مراجعه‌کننده به مدارس استثنایی شهرستان خرم‌آباد در سال تحصیلی 98-1397 بود. از بین مدارس استثنایی تعداد 30 مادر دارای فرزند کم توان ذهنی به روش نمونه¬گیری در دسترس انتخاب و در ادامه تمامی آنان به روش نمونه¬گیری تصادفی ساده در قالب دو گروه آزمایش (15 نفر) و گواه (15 نفر) در پژوهش گمارش شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه تحمل پریشانی سیمونز و گاهر، مقیاس سازگاری اجتماعی کالیفرنیا آموزش مثبت اندیشی بود. گروه آزمایش در قالب 10 جلسه 75 دقیقه ای تحت آموزش مثبت اندیشی قرار گرفت. داده های پژوهش با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که در پس آزمون بین دو گروه تفاوت معناداری وجود دارد و این امر حاکی از اثر بخش بودن درمان مثبت اندیشی در افزایش تحمل پریشانی و سازگاری اجتماعی گروه آزمایش بوده است (05/0p<).
نتیجه گیری: آموزش مثبت اندیشی یکی از روش های مؤثر در افزایش تحمل پریشانی و سازگاری اجتماعی مادران دارای فرزندان کم توان ذهنی است.
واژه‌های کلیدی: آموزش مثبت اندیشی، تحمل پریشانی، سازگاری اجتماعی، مادران، فرزندان کم توان ذهنی آموزش پذیر
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1399/2/31 | ویرایش نهایی: 1399/6/16 | پذیرش: 1399/3/2 | انتشار: 1399/6/10 | انتشار الکترونیک: 1399/6/10
دریافت: 1399/2/31 | ویرایش نهایی: 1399/6/16 | پذیرش: 1399/3/2 | انتشار: 1399/6/10 | انتشار الکترونیک: 1399/6/10
فهرست منابع
1. Bhatia M, Bhatia S, Gautam P, Saha R, Kaur J. Burden assessment, psychiatric morbidity and their correlates in caregivers of patients with intellectual disability. J East Asian Archives of Psychiatry. 2015; 25(4): 63 -159.
2. Wood S, Bhatnagar S. Resilience to the effects of social stress: Evidence from clinical and preclinical studies on the role of coping strategies. J Neurobiology of Stress. 2015; 1 (4):164-173. [DOI:10.1016/j.ynstr.2014.11.002]
3. Madeleine S, Jenna H, Angela V, Barbara F. Family resiliency: A neglected perspective in addressing obesity in young children. Childhood Obesity. 2015; 11 (6): 664-673. [DOI:10.1089/chi.2014.0107]
4. Banducci AN, Bujarski S J, Bonn-Miller MO, Pate A, Connolly KM. The impact of intolerance of emotional distress and uncertainty on veterans with co-occurring PTSD and substance use disorders. J Anxiety Disord. 2016; 41(3): 73-81. [DOI:10.1016/j.janxdis.2016.03.003]
5. Baker CN, Hoerger M. Parental child-rearing strategies influence self-regulation, socio-emotional adjustment, and psychopathology in early adulthood: evidence from a retrospective cohort study. Pers Individ Dif. 2012; 52(7): 800-805. [DOI:10.1016/j.paid.2011.12.034]
6. Kwan M. Parental stress in parents of children with disability.The Chinese University of HongKong. Ref no. 2011; 21-11.
7. Dabraowska A, Pisula E. Parenting stress and coping styles in mothers and fathers ofpreshool children with down syndrome. J Intellectuall Disabilities Research. 2010; 54 (1): 266-279. [DOI:10.1111/j.1365-2788.2010.01258.x]
8. Chowdhury N, Kevorkian S, Hawn SE, Amstadter AB, Dick D, Kendler KS. Associations between personality and distress tolerance among trauma-exposed young adults. Personality Individividual Differences. 2018; 120 (1): 166-70. [DOI:10.1016/j.paid.2017.08.041]
9. Devine KA, Holbein CE, Psihogios AM, Amaro CM, Holmbeck GN. Individual adjustment, parental functioning and perceived social support in Hispanic and non-Hispanic white mothers and fathers of children with Spina Bifida. J Pediatric Psychology. 2011; 37 (7): 769- 778. [DOI:10.1093/jpepsy/jsr083]
10. Stanley SM, Ragan EP, Rhoades E. Examining changes in relationship adjustment and life satisfaction in marriage. J Family Psychology.2012; 26(1): 165-170. [DOI:10.1037/a0026759]
11. Findler L, Klein Jacoby, A, Gabis L. Subjective happiness among mothers of children with disabilities: The role of stress, attachment, guilt and socialsupport. J Research in Developmental Disabilitie. 2017; 55(1): 44-54. [DOI:10.1016/j.ridd.2016.03.006]
12. Jenaabadi H, Issazadegan A, Gorgij HC, Dadkan AA. The relationship between emotional intelligence, mental hygiene and social adjustment of mentally retarded children's parents and normal children's parents. Psychology and Behavioral Research. 2014; 3(4): 54-86. [In Persian].
13. Aliakbarzade Arani, Z, Khari Arani M, Hajbagheri A, Aliakbarzade Arani F. Social Adjustment and Educable Mentally Retarded Children's Mothers. rph. 2014; 7 (2):55-65. [In Persian]
14. Tetzner J, Becker M. Think Positive? Examining the Impact of Optimism on Academic Achievement in Early Adolescents. J Pers. 2018; 86(2):283-95. [DOI:10.1111/jopy.12312]
15. Baños RM, Etchemend E, Mira A, Riva G, Gaggioli A, Botella C. Online Positive Interventions to Promote Well-being and Resilience in the Adolescent Population: A Narrative Review. Front. Psychiatry. 2017; 8 (10):1-9. [DOI:10.3389/fpsyt.2017.00010]
16. Pietrowsky R, Mikutta J. Effects of Positive Psychology Interventions in Depressive Patients-A Randomized Control Study, Psychology. 2012; 3(12): 1067-1073. [DOI:10.4236/psych.2012.312158]
17. Ahmadpoori F, Mottaqi M. The Effect of Positive Thinking Skills (Optimism) Based on the Thanksgiving notebook on the Spiritual Health of Adolescent Girls. J Iranian of Nursing Research. 2019; 14 (1):51-57. [In Persian]
18. Allister MP, Jacqueline D, Hassan SH, Rosanna M, Rooney D, Kane R, Roberts T. The efficacy of the enhanced Aussie optimism positive thinking skills program in improving social and emotional learning in middle childhood. Front Psychol. 2014; 1(5): 2- 11. [DOI:10.3389/fpsyg.2014.00909]
19. O'Connell BH, O'Shea D, Gallagher S. Enhancing social relationships through positive psychology activities: a randomised controlled trial. J of Positive Psychology. 2015; 11(2): 149-162. [DOI:10.1080/17439760.2015.1037860]
20. Saffarhamidi E, Hosseininan S, Zandipour T. The Effect of Positive Thinking Education on the Perceived Competency and Social Skills of the Orphan and Mistreated Children. jcmh. 2017; 4 (1):13-23. [In Persian]
21. Farnam A, Madadizade T. Effect of Positive Training on Positive Psychological States (Character Strengths) of Female High School Students. J Positive Psychology Research. 2017; 3 (9): 61-75. [In Persian]
22. Gholami Heidarabadi Z, Navabi Nejad SH, Shafi Abadi A, Delavar A. Effectiveness comparison of Group Consultation with two approaches: reality therapy and positivism to increase tirelessness of mothers who have blind child. J of Educational Reserch. 2013; 4 (15): 57-67. [In Persian]
23. Dasht Bozorg Z, Shamshirgaran M. Effectiveness of Positive Training on Social Competence and Health Hardiness in Nurses. J Positive Psychology Research. 2018; 4 (2):13 24.[In Persian]
24. Dehghannezhad D, Hajhosseini M, Ejei J. The effectiveness of positive thinking skills training on social adjustment and psychological capital of insociable young females. J of school psychology. 2017;1(6): 161-168.[In Persian]
25. Bordbare taromsaraee GH. The Effectiveness of Thinking Skills Training on the Emotional, Educational, and Educational Adaptability of High School Girls in Veteran Families. Master Thesis in Family Counseling, Faculty of Psychology and Educational Sciences, University of Tehran. 2011. [In Persian]
26. Chaing Y, Shih H, Lin D, Lee C. Effectiveness of a Mind Training and Positive Psychology Program on Coping Skills in Schoolchildren in Taiwan. J of Child and Adolescent Behavior. 2015; 3(5): 246-253.
27. Almasi A, Hatami F, Sharifi A, Ahmadijouybari T, Kaviannezhad R, Ebrahimzadeh F. Effectiveness of stress coping skills training on the resiliency of mothers of handicapped children. SJKU. 2016; 21 (2): 34-42. [In Persian]
28. Simons J, Gaher R. The Distress Tolerance Scale: Development an validation of a self-report measure. Motivation and Emotion. 2005; 29 (3): 83-102. [DOI:10.1007/s11031-005-7955-3]
29. Ismaili Nasab, M, Andamekhoshk A, Halee A, Samar rokhe A. The predictive role of difficulty in regulating excitement and tolerance in students' addiction. Addiction Research Quarterly. 2014; 8 (29): 50-63.[In Persian]
30. Seligman ME, Steen TA, park N, Peterson C. Positive psychology progress. J of American psychologist. 2005; 5 (4): 410-421. [DOI:10.1037/0003-066X.60.5.410]
31. Lee V, Cohe SR. Meaning-making intervention during breast or colorectal cancer treatment improves self-esteem, optimism, and self-efficacy. Social Science & Medicine. 2010; 3(1): 250-314.
32. Ma HK. Social competence as a positive youth development construct: a conceptual review. The Scientific World Journal. 2012; 20(12): 287-472. [DOI:10.1100/2012/287472]
33. Karademas EC. Self-efficacy, Social support, and well-being: The mediating role of optimism. Personality and Individual Differences. 2006; 40 (1): 1281-1290. [DOI:10.1016/j.paid.2005.10.019]
34. Karademas E C, Konstantions K, Sideridis G D. Optimism, self-efficacy,and information processing of threat -and well-being- related stimuli. Stress and Health. 2007; 23 (8): 285-294. [DOI:10.1002/smi.1147]
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
