مقدمه و هدف: افزایش جمعیت سالمندان، منجر به افزایش توجه به مفاهیم سلامتی وکیفیت زندگی طی دهههای گذشته گردیده است. این مطالعه با هدف بررسی کیفیت زندگی سالمندان شهر ایلام و عوامل مرتبط با آن در سال 1394 انجام شد.
مواد و روشها: این پژوهش یک مطالعه توصیفی، از نوع مقطعی است، که نمونههای پژوهش آن شامل تعداد 200 نفر از سالمندان شهر ایلام بودکه به صورت تصادفی و با استفاده از نمونهگیری خوشهای از 10 مرکز بهداشتی- درمانی شهری انتخاب شدند. شاخص کیفیت زندگی نمونههای مورد مطالعه به وسیلهی پرسشنامهی کیفیت زندگی 26 سوالی سازمان بهداشت جهانی (SF-26)، نسخهی فارسی، بررسی گردید. به منظور تجزیه و تحلیل دادهها از نرمافزار SPSS 19.0، آمار توصیفی، آزمون تی تست و ANOVA استفاده شد.
یافتهها: دادههای بدست آمده در خصوص ابعاد چهارگانهی سلامت جسمی، سلامت روانی، روابط اجتماعی و سلامت محیط و عملکرد کلی کیفیت زندگی سالمندان نشان داد که میانگین نمره کیفیت زندگی در ابعاد سلامت جسمی 47.86، سلامت روانی 51.33، روابط اجتماعی 56.33 و سلامت محیط 45.88 بود. میانگین نمرهی کلی کیفیت زندگی افراد سالمند 50.29 بود. همچنین یافتهها نشان داد که میانگین کیفیت زندگی مردان سالمند (58.62 با انحراف معیار 2.59) بالاتر از کیفیت زندگی زنهای سالمند (42.7 با انحراف معیار 1.51) بود. همچنین رابطهی معناداری بین کیفیت زندگی با جنس، سطح سواد و وضعیت تاهل مشاهده شد (P<0/03)، و با مواردی از قبیل سن، وضعیت شغلی و بیمه، رابطهی معنیدار آماری مشاهده نشد.
نتیجهگیری: یافتههای پژوهش نشان داد که نمونهی پژوهش از کیفیت زندگی متوسطی برخوردار بودند. بنابراین، نیاز به یک استراتژی برای کمک به افراد مسن درجهت بهبود و حفظ سلامت عمومی و کیفیت زندگی آنها وجود دارد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |