فصلنامه پرستاری، مامایی و پیراپزشکی

مقدمه و هدف: گرچه در جوامع مختلف ، قوانین متفاوتی برای سقط درمانی وجود دارد ، اما تحت شرایط خاص برای حفظ جان مادر یا تولد نوزادان سالم، سقط درمانی معتبر اعلام شده است. این مطالعه با هدف شناخت علل درخواست سقط درمانی در مراجعین به مرکز پزشکی قانونی استان کردستان طی سال های 1379-1390  و مقایسه علت موارد تایید و رد شده انجام شد.

مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی، با مراجعه به پرونده و سوابق موجود در مرکز پزشکی قانونی استان کردستان، اطلاعات لازم (دموگرافیک و مامائی مادران، سن جنین، تاریخ مراجعه، علت و نوع درخواست و نتایج آن ها) از طریق چک لیست جمع آوری شدند. نمونه گیری به روش سرشماری انجام شد و پرونده کلیه زنان بارداری که در طی سال های 1379 تا 1390 جهت دریافت مجوز سقط درمانی به این مرکز مراجعه کرده بودند، بررسی شدند. داده ها  با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های آماری توصیفی،  T-test و X2  مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت.

یافته ها: از مجموع 685مراجعه کننده، برای 358 مورد(4/54%) مجوز سقط درمانی صادر شده بود. بیشترین تعداد مراجعه کننده در سال 1388(140 مورد) و بیشترین درصد موارد تایید شده(100%) مربوط به سال 1381 بود. بیشترین علل صدور مجوز بیماری قلبی مادر(56 مورد) و آنانسفالی جنین(53 مورد) بود. برای 300 نفری که مجوز صادر نشده بود، شایع ترین علت مادری و جنینی، اختلال روانی مادر(35 مورد) و آنومالی های متعدد در جنین(27 مورد) بود. همچنین 20 مورد از درخواست ها به علت سن بالای حاملگی (19 هفته و بالاتر) رد شده بودند.

نتیجه گیری: به نظر می رسد علی رغم افزایش تعداد متقاضیان سقط درمانی در سال های اخیر، هنوز اطلاع رسانی مناسب در زمینه جزئیات این قانون انجام نشده است و درصد موارد تایید نشده افزایش قابل توجهی داشته است. لذا لزوم افزایش آگاهی کادر درمانی مربوطه، زنان باردار و همچنین دیگر افراد جامعه در مورد شرایط زمانی و اندیکاسیون های سقط درمانی احساس می شود.