فصلنامه پرستاری، مامایی و پیراپزشکی

مقدمه و هدف: محیط یادگیری بالینی، نقشی بسیار مهم در تربیت دانشجویان حرفه­های پزشکی و به ویژه دانشجویان پرستاری دارد. با توجه به اینکه نظرات و دیدگاه دانشجویان در ارزیابی محیط یادگیری بالینی دارای اهمیت فراوانی است، این مطالعه با هدف تعیین دیدگاه دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی کردستان از محیط یادگیری بالینی و عوامل موثر بر آن طراحی و اجرا گردید.

مواد و روشها: در این مطالعه توصیفی تحلیلی، با استفاده از روش نمونه­گیری سرشماری، نظرات 165 نفر از دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی کردستان، با استفاده از پرسشنامه محیط یادگیری بالینی 42 سئوالی مورد بررسی قرار گرفت. برای  تجزیه و تحلیل داده­ها از شاخصهای میانگین و انحراف معیار و آزمونهای آماری کولموگروف اسمیرنوف، من ویتنی، کروسکال والیس و ضریب همبستگی اسپیرمن استفاده گردید. سطح معنی­داری در حد 05/0≥p منظور گردید.

یافته­ها: 159 نفر (36/96%) از دانشجویان مورد بررسی، پرسشنامه­ها را به طور کامل تکمیل نموده و برگردانند. میانگین و انحراف معیار نمره کلی این مطالعه برابر با 25/13±01/130 بود که بالاتر از حد متوسط است. بالاترین نمره میانگین بدست آمده مربوط به حیطه­های رضایت (48/0±15/3) و روابط بین فردی (56/0±19/3) و کمترین آن مربوط به حیطه­های مشارکت (33/0±03/3) و فردی سازی (49/0±02/3) بود. رابطه آماری معنی­داری بین ترم تحصیلی و حیطه روابط بین فردی، وجود داشت (001/0>p، 28/0-=r).

بحث و نتیجه­گیری: نتایج این مطالعه بیان­کننده آن است که حیطه­های مشارکت و فردی سازی محیط یادگیری بالینی دارای ضعف بوده و لذا به منظور جبران این نقیصه، شرکت دادن دانشجویان در برنامه­ریزیهای آموزشی، ضروری به نظر می­رسد.