مقدمه و هدف: رادیولوژی تشخیصی دارای بیشترین سهم در تابشگیریهای آحاد جامعه از منابع یونیزان مصنوعی است. یکی از فاکتورهای مهم در کاهش دز تابشی، کنترل کیفی و اطمینان از کیفیت و نحوه عملکرد دستگاههای رادیولوژی است. کنترل کیفی به منظور تولید تصاویر رادیوگرافیک با کیفیت بالا و در عین حال با اعمال حداقل دز پرتوی انجام میشود.
مواد و روشها: 10 دستگاه رادیولوژی معمولی موجود در 5 بیمارستان وابسته به دانشگاه علوم پزشکی کردستان مورد مطالعه قرار گرفت. سپس، 10 آزمون کنترل کیفی استاندارد بر اساس پروتکل توصیه شده توسط گزارش شماره 74 (استانداردهایی کنترل کیفی) انجمن فیزیک پزشکی آمریکا (AAMP) و گزارش شماره 103 کمیسیون بین المللی حفاظت در برابر اشعه (ICRP) انجام شد. در نهایت، اطلاعات به دست آمده از لحاظ آماری ارزیابی شده و درصد خطای هر پارامتر با استانداردهای موجود مقایسه شد.
یافتهها: نتایج حاصل از مطالعه نشان داد که در برخی دستگاهها درصد خطای پارامترهای فیلتراسیون کلی و نیز صحت ولتاژ بالاتر از حد قابل قبول بود و به اصلاح نیاز داشت. همچنین، در برخی دستگاهها درصد خطای پارامتر انطباق میدان تابشی و میدان نوری بیشتر از بازه قابل قبول بر اساس استانداردهای موجود بود. برخی دستگاههای موجود در مراکز استان نیز دارای مقادیر خطای مرزی و آستانه بودند.
بحث و نتیجهگیری: بر طبق توصیههای کمسیون حفاظت در برابر اشعه و انجمن فیزیک پزشکی آمریکا، اکثر پارامترهای موردنظر در دستگاههای مورد مطالعه در توافق با معیارهای استاندارد موجود بوده و در بازه قابل پذیرش بودند.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |