دوره 10، شماره 3 - ( 1-1404 )
جلد 10 شماره 3 صفحات 388-373 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Khoshfetrat M, Keykha A, Zahra D S, Beirami A. Investigating the Effect of Empowerment-Based Education and Treatment on Improving Psychological Well-Being and Quality of Life in Patients with Spinal Cord Injury. SJNMP 2025; 10 (3) :373-388
URL: http://sjnmp.muk.ac.ir/article-1-663-fa.html
URL: http://sjnmp.muk.ac.ir/article-1-663-fa.html
خوش فطرت معصوم، کیخا علی اکبر، دهقانی سیاهکی زهرا، بیرامی اشرف. بررسی تأثیر آموزش و درمان مبتنی بر توانمندسازی بر ارتقای بهزیستی روانشناختی و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به آسیب نخاعی. فصلنامه پرستاری، مامایی و پیراپزشکی. 1404; 10 (3) :373-388
معصوم خوش فطرت1 
، علی اکبر کیخا*2 ، زهرا دهقانی سیاهکی3 ، اشرف بیرامی3
، علی اکبر کیخا*2 ، زهرا دهقانی سیاهکی3 ، اشرف بیرامی3
1- دانشگاه علوم پزشکی زاهدان
2- دانشگاه علوم پزشکی زاهدان ،aliakbar.keykha@gmail.com
3- دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرعباس
2- دانشگاه علوم پزشکی زاهدان ،
3- دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرعباس
چکیده: (279 مشاهده)
زمینه و هدف: آسیب‌های طناب نخاعی عوارض جسمانی و روانی زیادی برای بیماران ایجاد می‌کند و منجر به کاهش بهزیستی روانشناختی و کیفیت زندگی آن‌ها می‌شود. این بیماران برای غلبه بر این مشکلات علاوه بر درمان‌های طبی نیازمند مداخلات روانشناختی نیز هستند. این پژوهش با هدف بررسی تأثیر آموزش و درمان مبتنی بر توانمندسازی بر ارتقای بهزیستی روانشناختی و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به آسیب نخاعی انجام شد.
مواد و روش‌ها: پژوهش نیمه تجربی حاضر بر روی 246 نفر از بیماران آسیب نخاعی انجمن ضایعات نخاعی بندرعباس در سال 1403-1402 انجام شد. بیماران به روش سرشماری وارد مطالعه شدند. سپس پرسشنامه کیفیت زندگی را تکمیل کردند. 30 بیمار نمره کمتر از 95 کسب کردند که به صورت تصادفی ساده در سه گروه 10 نفره مداخله 1 و 2 و کنترل قرار گرفتند. بعد از قرار گیری بیماران در هر یک از گروه‌ها پرسشنامه بهزیستی روان شناختی ریف را تکمیل نمودند. سپس گروه اول درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، گروه دوم آموزش مبتنی بر توانمندسازی روانشناختی را دریافت کردند و گروه کنترل هیچ درمانی دریافت نکردند. یک ماه بعد از مداخله بیماران هر سه گروه پرسشنامه‌ها کیفیت زندگی و بهزیستی روانشناختی را تکمیل نمودند و داده‌ها با آمار توصیفی و آنکوا در سطح معنی‌داری 0.5 مورد مقایسه قرار گرفتند.
یافته‌ها: میانگین کیفیت زندگی سه گروه قبل از مداخله بین 78-76 بود. گروه مداخله اول 83.4 و گروه مداخله دوم 82.1 بود که به طور معنی داری نسبت به گروه کنترل (76.5) افزایش یافته بود (0.001=p). میانگین بهزیستی روانشناختی نیز در هر سه گروه قبل از مداخله بین 64-62 بود. بعد از مداخله میانگین نمره بهزیستی روانشناختی گروه کنترل 62.9 بود و میانگین گروه مداخله اول به 76.41 و گروه مداخله دوم به 82.1 افزایش پیدا کرد (0.001=p).
نتیجه‌گیری: درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و آموزش مبتنی بر توانمندسازی روانشناختی منجر به بهبود کیفیت زندگی و بهزیستی روانشناختی بیماران با آسیب طناب نخاعی می‌شوند.
مواد و روش‌ها: پژوهش نیمه تجربی حاضر بر روی 246 نفر از بیماران آسیب نخاعی انجمن ضایعات نخاعی بندرعباس در سال 1403-1402 انجام شد. بیماران به روش سرشماری وارد مطالعه شدند. سپس پرسشنامه کیفیت زندگی را تکمیل کردند. 30 بیمار نمره کمتر از 95 کسب کردند که به صورت تصادفی ساده در سه گروه 10 نفره مداخله 1 و 2 و کنترل قرار گرفتند. بعد از قرار گیری بیماران در هر یک از گروه‌ها پرسشنامه بهزیستی روان شناختی ریف را تکمیل نمودند. سپس گروه اول درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، گروه دوم آموزش مبتنی بر توانمندسازی روانشناختی را دریافت کردند و گروه کنترل هیچ درمانی دریافت نکردند. یک ماه بعد از مداخله بیماران هر سه گروه پرسشنامه‌ها کیفیت زندگی و بهزیستی روانشناختی را تکمیل نمودند و داده‌ها با آمار توصیفی و آنکوا در سطح معنی‌داری 0.5 مورد مقایسه قرار گرفتند.
یافته‌ها: میانگین کیفیت زندگی سه گروه قبل از مداخله بین 78-76 بود. گروه مداخله اول 83.4 و گروه مداخله دوم 82.1 بود که به طور معنی داری نسبت به گروه کنترل (76.5) افزایش یافته بود (0.001=p). میانگین بهزیستی روانشناختی نیز در هر سه گروه قبل از مداخله بین 64-62 بود. بعد از مداخله میانگین نمره بهزیستی روانشناختی گروه کنترل 62.9 بود و میانگین گروه مداخله اول به 76.41 و گروه مداخله دوم به 82.1 افزایش پیدا کرد (0.001=p).
نتیجه‌گیری: درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و آموزش مبتنی بر توانمندسازی روانشناختی منجر به بهبود کیفیت زندگی و بهزیستی روانشناختی بیماران با آسیب طناب نخاعی می‌شوند.
واژه‌های کلیدی: آسیب طناب نخاعی، کیفیت زندگی، بهزیستی روانشناختی، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، توانمندی روانشناختی
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1403/11/7 | ویرایش نهایی: 1404/6/11 | پذیرش: 1403/12/7 | انتشار: 1404/1/20 | انتشار الکترونیک: 1404/1/20
دریافت: 1403/11/7 | ویرایش نهایی: 1404/6/11 | پذیرش: 1403/12/7 | انتشار: 1404/1/20 | انتشار الکترونیک: 1404/1/20
فهرست منابع
1. Hu X, Xu W, Ren Y, Wang Z, He X, Huang R, et al. Spinal cord injury: molecular mechanisms and therapeutic interventions. Signal Transduct Target Ther. 2023;8(1):245. https://doi.org/10.1038/s41392-023-01477-6
2. Razzaghi V, Ostadhashemi L, Arshi M, Sabzi Khoshnami M. Exploring the Facilitators and Barriers of Social Integration of Patients with Spinal Cord Injuries in Rofeideh Rehabilitation Hospital: A Qualitative Study. Archives of Rehabilitation. 2023;23(4):482-501.https://doi.org/10.32598/RJ.23.4.3398.1
3. Barbiellini Amidei C, Salmaso L, Bellio S, Saia M. Epidemiology of traumatic spinal cord injury: a large population-based study. Spinal Cord. 2022;60(9):812-9. https://doi.org/10.1038/s41393-022-00795-w
4. Tulsky DS, Kisala PA, Victorson D, Tate DG, Heinemann AW, Charlifue S, et al. Overview of the Spinal Cord Injury--Quality of Life (SCI-QOL) measurement system. J Spinal Cord Med. 2015;38(3):257-69.
5. Burke D, Lennon O, Fullen BM. Quality of life after spinal cord injury: The impact of pain. Eur J Pain. 2018;22(9):1662-72
6. Hsieh S, De Simone A, Dyson-Hudson T, O'Neill J, Botticello A, Chen A, et al. Benefits and barriers to return to education and relationship to quality of life for people living with spinal cord injury: Results of a mixed methods study. J Spinal Cord Med. 2025;48(2):327-37. https://doi.org/10.1080/10790268.2023.2294520
7. deRoon-Cassini TA, de St Aubin E, Valvano A, Hastings J, Horn P. Psychological well-being after spinal cord injury: perception of loss and meaning making. Rehabil Psychol. 2009;54(3):306-14.
8. Carrard V, Kunz S, Peter C. Mental health, quality of life, self-efficacy, and social support of individuals living with spinal cord injury in Switzerland compared to that of the general population. Spinal Cord. 2021;59(4):398-409.https://doi.org/10.1038/s41393-020-00582-5
9. Geyh S, Nick E, Stirnimann D, Ehrat S, Müller R, Michel F. Biopsychosocial outcomes in individuals with and without spinal cord injury: a Swiss comparative study. Spinal Cord. 2012;50(8):614-22.
10. Jafari H, Sajjadian I, Nikandish Z. Effectiveness of Quality of Life Therapy on Life Satisfaction, Positive Affect, and Aggression in Patients with Spinal Cord Injuries. Quarterly Journal of Social Work. 2023;12(3):5-16. [Persian]
11. Ghanei Gheshlagh R, Mohammadnejad E, Shakeri B, Sohrabi R, Baghi V, Parizad N. Prevalence of depression among patients with spinal cord injury in iran: a systematic review and meta-analysis. Nursing and Midwifery Journal. 2023;21(4):289-98. https://doi.org/10.61186/unmf.21.4.289. [Persian]
12. Post M, van Leeuwen CM. Psychosocial issues in spinal cord injury: a review. Spinal cord. 2012;50(5):382-9
13. Rattanasuk D, Khuwatsamrit K. Causal Model of Psychological Empowerment Among People with Spinal Cord Injury in Thailand. Orthop Nurs. 2021;40(3):136-43. https://doi.org/10.1097/NOR.0000000000000754
14. Gholami A, Jahromi LM, Zarei E, Dehghan A. Application of WHOQOL-BREF in Measuring Quality of Life in Health-Care Staff. Int J Prev Med. 2013;4(7):809-17.
15. [Available from: https://www.who.int/publications/i/item/WHOQOL-BREF.
16. Mahmoudi Nodezh M, Amirfakhraei A, Samavi A. Efficacy Effectiveness of Acceptance and Commitment Therapy (ACT) on the Life Quality and Resilience of Those Recuperated from Recovered Covid-19 Patients. Journal of Applied Psychological Research. 2022;13(4):125-38.
17. Nejat S, Montazeri A, Holakouie Naieni K, Mohammad K, Majdzadeh SR. The world health organization quality of life (whoqol-bref) questionnaire: translation and validation study of the iranian version. journal of school of public health and institute of public health research. 2006;4(4):1-12. [Persian]
18. Ryff CD. Happiness is everything, or is it? Explorations on the meaning of psychological well-being. Journal of Personality and Social Psychology. 1998;57(6):1069-81. https://doi.org/10.1037/0022-3514.57.6.1069
19. Bayani AA, Kouchaki A, Bayani A. Reliability and validity of Ryff's psychological well-being scales. 2008.
20. Michaeli Manee F. The Study of Ryff Psychological Well-being Scale Factorial Structure between Urmia University Students. Journal of Modern Psychological Researches. 2010;5(18):143-65.
21. Shahandeh H, Wameghi R, Hatamizadeh N, Kazemnejad A. Quality of life among people with spinal cord injuries. Journal of School of Public Health and Institute of Public Health Research. 2005;3(3):1-8.
22. Cardile D, Calderone A, De Luca R, Corallo F, Quartarone A, Calabrò RS. The Quality of Life in Patients with Spinal Cord Injury: Assessment and Rehabilitation. J Clin Med. 2024;13(6). https://doi.org/10.3390/jcm13061820
23. Karimi Moonaghi H, Ramezani M, Amini S, Khodadadi Hosseini BM, Keykha A. Spiritual Challenges of Family Caregivers of Patients in a Vegetative State: A Qualitative Content Analysis. Journal of Qualitative Research in Health Sciences. 2024;13(3):124-30. https://doi.org/10.34172/jqr.2024.18
24. Gurcay E, Bal A, Eksioglu E, Cakci A. Quality of life in patients with spinal cord injury. Int J Rehabil Res. 2010;33(4):356-8.
25. Valizadeh H, Ahmadi V. The Effectiveness of Acceptance and Commitment-Based Therapy on the Quality of Life and Death Anxiety in the Elderly. Aging Psychology. 2021;7(2):166-53.
26. Morshedi M, Davarniya R, Zahrakar K, Mahmudi M, Shakarami M. The effectiveness of acceptance and commitment therapy (act) on reducing couple burnout of couples. iranian journal of nursing research. 2016;10(4):76-87. [Persian]
27. Zare F, Manshaei G, Keshti Arai N. Efficiency of Psychological Empowerment Training on Self-Worth and Psychological Capitals in Family-Headed Women. Journal of Applied Psychological Research. 2023;14(1):195-210.
28. Rattanasuk D, Khuwatsamrit K. Causal model of psychological empowerment among people with spinal cord injury in thailand. orthopaedic Nursing. 2021;40(3). https://doi.org/10.1097/NOR.0000000000000754
29. Houlihan BV, Everhart-Skeels S, Gutnick D, Pernigotti D, Zazula J, Brody M, et al. Empowering adults with chronic spinal cord injury to prevent secondary conditions. Arch Phys Med Rehabil. 2016;97(10):1687-95.e5 .
30. Abedini E, Ghanbari-Hashem-Abadi, B.A, Talebian-Sharif, J. Effectiveness of group therapy based on hope approach on hope and depression in women with multiple sclerosis. Journal of Clinical Psychology. 2016;8(2):1-11.
31. karimivakil A, Shafiabadi A, farahbakhsh k, younesi j. Effectiveness of psychological empowerment training program based on individual psychology Adler's theory on female-headed household's learned helplessness. Counseling Culture and Psycotherapy. 2017;8(31):23-51.
32. Bastami A, Pashaii Sabet F, Qomarverdi S, Nikbakht Nasraabadi A. Review study of requirements for a model for home-based rehabilitation of traumatic spinal cord injury. Iranian Journal of Nursing Research. 2017;12(2):45-9. [persian]
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
